تأثیر عصاره دانه به بر بهبود زخم سوختگی درجه دو در موش بالب سی

چکیده زمینه و هدف: مطالعات اخیر اثر مثبت آنتی اکسیدان ها را در بهبود زخم نشان داده اند. هدف این مطالعه بررسی تأثیر عصاره دانه به بر بهبود زخم سوختگی درجه دو در موش بالب سی بود. روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی 48 سر موش بالب سی انجام شد، پس از ایجاد زخم های سوختگی به مساحت 5/1سانتی متر مربع، موش ها به طور تصادفی به 4 گروه شاهد، تحت درمان با وازلین، پماد سولفادیازین نقره و عصاره 1 درصد دانه به قرار گرفتند. در گروه های تحت درمان، 1 گرم پماد روزی 2 بار، تا التیام کامل زخم استعمال شد. چهار گروه از نظر مساحت زخم و وضعیت هیستوپاتولوژی مقایسه شدند. داده ها با آزمون های آمار توصیفی، آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل قرارشدند. یافته ها: درصد بهبود زخم سوختگی در روز بیست و یکم در گروه های دانه به 502 /99، گروه سولفادیازین نقره 26/92، وازلین 69/97 و کنترل 97/92 درصد بود که در گروه دانه به تفاوت معنی داری با گروه سولفادیازین نقره و وازلین داشت(05/0p<). بررسی های پاتولوژیک نیز روند بهتر ولی غیر معنی دار التیام زخم در گروه دانه به را نسبت به سایر گروه ها نشان داد(05/0p<). نتیجه گیری: عصاره ی دانه ی به، باعث تسریع در روند التیام زخم سوختگی در موش بالب سی می شود. لذا ممکن است بتوان از آن در درمان زخم سوختگی، حداقل به عنوان یک داروی کمکی استفاده کرد. واژه های کلیدی: التیام، دانه به، زخم، سوختگی، عصاره